ตอนนี้ฉันมีเหตุการณ์ที่งุนงงเกี่ยวกับความรักว่า "ทำไมคนสองคนมาเจอกันได้ ทั้งๆที่ว่าเค้าอยู่ห่างคนล่ะซีกโลก หรือคนละภาค" หรือมีความคิดว่า "โลกมันไร้พรมแดน"
แต่ฉันกลับเชื่อว่า มันต้องมีเหตการณ์บางอย่างที่ทำให้เราได้เจอกันโดยบังเอิญ ไม่ใช่เพียงแต่ว่าอยู่คนล่ะซีกโลก บ้างครั้งเราเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่คนล่ะคณะ ซึ่งโอกาสที่จะได้เจอกันแต่ล่ะครั้งมันน้อยมาก ประมาณ 0.1% เพียงเท่านั้นเอง
หรือว่าเราต้องหาวิชาเรียน วิชาเดียวกันกับเขา เพื่อจะได้มีการเจอกันมากขึ้น แต่นี่มันเป็นการ "สร้างความบังเอิญให้เกิดเอง มากกว่าให้มีความบังเอิญเกิดขึ้นมาเอง"
ฉันอยากจะบอกว่า ความรักนั้น มันหาเหตุผลที่จะอธิบายไม่ได้ว่าทำไมเหตุการณ์นี้มันเกิดและกลายเป็นความรัก แต่นิยามของฉันคือ "ความรักคือความเข้าใจกัน ความผูกพันกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งไม่ใช่เพียงแต่คน(หญิง/ชาย) มันสามารถเกิดกับสิ่งของที่เรารักหวงแหนมากเช่นกัน"
